bölünmek
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
bölünmek
ф. бүленү
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
bölünmek
[bö:lünmök], işl. 1. Böleklere bölünmek, bölek-bölek bolmak. Çar tarap kiçijik- kiçijik atyzlara bölünen ekerançylyk meýdanydy (G. Kulyýew). 2. Aýrylyp özbaşdak bolmak. Ýol aýyrtda üçe bölünýärdi. 3. Döwülmek, böleklenmek. Käse iki bölündi. 4. mat. Paýlanmak, bölüniji bolmak. Bölünýän sanlar.
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
bölünmek
Bölünmek. Bölün'genni böri yer – Ayrılanı kurt yer. Bölünüp chiqmaq – Ayrılıp çıkmak.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
bölünmek
bölünmek, parçalanmak, ayrılmak. Ekige bölünñenbiz: ikiye bölündük, esim başha zatha bölünñendi: aklım başka şeye bölündü, sürüvden bölünñen koyla: sürüden ayrılan koyunlar, bölünsek bölünmesek de eteribiz budu: bölünsek de bölünmesek de yapacağımız budur.