buyurğan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

buyurğan

buyruk veren, emreden, emir veren. ~ avaz bıla aytdı: buyruk veren ses tonuyla söyledi, tamada ~ ne ese anı eterikbiz: lider neyi emretmişse onu yapacağız.

Son arananlar:

• qeyz,
• türkbiberi,
• aspirate,
• biribar,
• aşyk,
• kaft,
• tüştön,
• marmelad,
• ayaqyolu,
• Kesel,
• caşlanıv,
• tüşük,
• bırnak,
• zeberjet,
• koroo,
• nakam,
• notation,
• tüweleý,
• into,
• Kürşek,
• sizing,
• buyurğan