buyrukçu
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
buyrukçu
и. боерык бирүче
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
buyrukçu
amir, emredici, buyurucu. ~ buyruk berir: amir emir verir, ~ turuş (gr.): emir kipi, ~ etim: emir tümleci, ~ aytım: emir cümlesi.