buruluş

Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)

buruluş

1. Dönemeç, Viraj

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

buruluş

1. dönüş; (yol, sokak veya ırmağın döndüğü yer); 2. mec. buhran, dönüm noktası.

Son arananlar:

• gapınalamak,
• ırğal,
• bica,
• Söök,
• cayralmak,
• Sertleşmek,
• tangle,
• opmoq,
• ayluu,
• bayırda,
• tadan,
• Vıj,
• oyunçu,
• ahmaklık,
• yesterday,
• çi,
• müyesser,
• tuox,
• gylýal,
• İlah,
• pyrlawaç,
• buruluş