Amir

Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)

amir

[Köken: Arapça] Başlık, Yedekçi, Yolbaşçı, Töre

Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)

amir

Türkiye Türkçesi: amir
Azerbaycan Türkçesi: ãmir
Başkurt Türkçesi: yitäksi türä
Kazak Türkçesi: äkim bastık meŋgerüvşi
Kırgız Türkçesi: cetekçi baştık
Özbek Türkçesi: bàşhk rähbär
Tatar Türkçesi: citäkçi türä
Türkmen Türkçesi: başhk yōlbaşçı
Uygur Türkçesi: başhk rähbär
Rusça: l naçal'nik

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

amir

is. [ər.] Buyuran, əmr edən, hökm edən; başçı, böyük. Millətə çatdıqca qəm, əyyaş idik; Hakimə yar, amirə qardaş idik. M.Ə.Sabir. Yavər mətbəxdə xörək hazırlayır Şəhla xanım bir amir kimi ona göstəriş verirdi. S.Rəhimov.

Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)

amir

amir

Özbekçe—İngilizce Sözlük (Dirks, 2005)

amir

(Arabic) emir, prince; commander, leader. ~i lashkar commander of the army. ~-ul-mo''minin/-ul-muslimin leader of

Son arananlar:

• dözüş,
• tümen,
• hapar,
• qayt-,
• yamoq,
• roshen,
• adam,
• kör,
• agsak,
• architecture,
• Harcıalem,
• ilkit,
• gelin,
• aldabsuldab,
• conversationalist,
• paleography,
• çaykara,
• donlu,
• Bileşke,
• acımasız,
• otrulanmak,
• Amir