burucu

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

burucu

sif. və is. Toxuculuqda və başqa istehsalatda sapı burmaqla məşğul olan.

Son arananlar:

• alaqapı,
• kurtburun,
• illegal,
• celin,
• tüküz,
• tovıl,
• üzmek,
• irişme,
• busak,
• minnat,
• measured,
• qıfıl,
• ihtiyaç,
• tiriş,
• sulk,
• hereketsizlik,
• töreçilik,
• modest,
• bijin,
• yazak,
• sərmayə,
• burucu