örkli

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

örkli

[örüklü], hal. 1. Otlamak üçin otly ýerde baglanyp goýlan, daňlyp goýlan. Bir ýigit örkli duran iş ýabylaryndan birini münüp, gala bakan ýüzin salyp gidýär (A. Gowşudow). 2. göç.m. Bendiwan; ýüpsüz daňlan, bagly, golgarama. Nirä gitsem, çekip dursuň erşimden, Ömürboýy örkli saňa ýüregim (M. Seýidow).

Son arananlar:

• endek,
• beles,
• jiyron,
• look,
• tabane,
• basım,
• urug,
• bary,
• payızlıq,
• gâvur,
• birtem,
• dialekt,
• çalaw,
• maxu,
• bürük,
• səyyar,
• Səhv,
• tarkat,
• mış,
• salvation,
• bigiz,
• örkli