örkli

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

örkli

[örüklü], hal. 1. Otlamak üçin otly ýerde baglanyp goýlan, daňlyp goýlan. Bir ýigit örkli duran iş ýabylaryndan birini münüp, gala bakan ýüzin salyp gidýär (A. Gowşudow). 2. göç.m. Bendiwan; ýüpsüz daňlan, bagly, golgarama. Nirä gitsem, çekip dursuň erşimden, Ömürboýy örkli saňa ýüregim (M. Seýidow).

Son arananlar:

• terñük,
• fes,
• burlak,
• mäleme,
• bail,
• sitayiş,
• tagbyr,
• suvori,
• uyurma,
• kırıtmak,
• alaşıqdolaşıq,
• marginal,
• şeir,
• séde,
• Küni,
• Matan,
• Oddiy,
• gulob,
• huzum,
• kimsecik,
• toodak,
• örkli