burkan

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

burkan

I, burkan-şarkan : gürleme; çatırdı; burkan-şarkan tüşüp ıyla : (sövüp sayarak ve bağırıp çağırarak) acı acı ağlamak, gözyaşları dökmek.


II, (destanda) pul, sanem.

Son arananlar:

• Kalleş,
• gedəcək,
• ertak,
• yor,
• bunama,
• boğası,
• Meet,
• şan,
• oda,
• gururlanmak,
• kıftu,
• utilizasiya,
• netherlands,
• gen,
• Tabıt,
• spəsifik,
• Rəsmi,
• ulusal,
• devout,
• durulanma,
• kran,
• burkan