burkan

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

burkan

I, burkan-şarkan : gürleme; çatırdı; burkan-şarkan tüşüp ıyla : (sövüp sayarak ve bağırıp çağırarak) acı acı ağlamak, gözyaşları dökmek.


II, (destanda) pul, sanem.

Son arananlar:

• kıñ,
• belga,
• yadigar,
• Frank,
• Ayb,
• qurumsaq,
• çalxalanmaq,
• Üyür,
• təkmilləşdirilmə,
• evakuatsiya,
• hyper,
• kotormo,
• östenglik,
• analı,
• qanacaqsız,
• aluu,
• samarkav,
• zırı,
• Harcıalem,
• gelinçek,
• Qolmoq,
• burkan