burkan

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

burkan

I, burkan-şarkan : gürleme; çatırdı; burkan-şarkan tüşüp ıyla : (sövüp sayarak ve bağırıp çağırarak) acı acı ağlamak, gözyaşları dökmek.


II, (destanda) pul, sanem.

Son arananlar:

• qıcıq,
• sivezlemek,
• izikkekten,
• seethe,
• toruu,
• bilan,
• mus,
• Yapaloq,
• əlidolu,
• mezmunsiz,
• unwitting,
• telilik,
• talkın,
• ıspat,
• uzv,
• bistik,
• karakçılık,
• Bazı,
• sügü,
• tüt,
• tunar,
• burkan