Tabıt

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

tabıt

l, a. ölü taşımak için sedye; 2. tabut.


II, antreneman, temrin, talim; tabıtı katuu: talime gelmiyen, talim ve terbiyesi güç olan; tabıtına keltir-: talim ve terbiyesini yerine getirmek; atımdı, kaışumdu tabıtına keltir tim: atımın ve alıcı kuşumun antrenemanı tamdır.

Son arananlar:

• cancal,
• sərfə,
• soñ,
• yupanmaq,
• kirmoq,
• quzu,
• ikkitomonlamalik,
• araçäk,
• Çabalamak,
• Cındır,
• altınkulak,
• askala,
• seyirsinmek,
• saratan,
• xalis,
• tramplin,
• ləçər,
• tükel,
• toplav,
• falsification,
• Yanut,
• Tabıt