bulan

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

bulan

1. bir nevi ceylan; 2. kula; 3. parlak.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

bulan

Kıpçak illerinde avlanan büyük bir yaban hayvan ı·I, 413

Son arananlar:

• çimçişmək,
• mutaassıp,
• induce,
• contradiction,
• İlham,
• çekinmek,
• mushtum,
• Vicdan,
• Ridikül,
• eger,
• hazret,
• hərəkat,
• Cıdır,
• carçı,
• Dölek,
• Atýalman,
• gocunmak,
• busluk,
• comfort,
• alak,
• hürsek,
• bulan