könçek
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
könçek
1.Şalvar, pantolon, don. Tış ~: dış donu, pantolon, iç ~: iç donu, ~ni buçhağı: pantolonun paçası, ~ kiyeme: pantolon giyiyorum; 2. Akın, saldırı, başkasının toprağına ganimet toplamak için yapılan saldırı. Hojelinde kazavat başladı könçekten: Hoj ilinde savaş başladı saldırı sebeyle (anonim mısra).