boyağan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

boyağan

boyamış, boyayan., altını kirleten (bebek için).

Son arananlar:

• özleştirmek,
• yumşaq,
• texnolog,
• kirtürmek,
• cetim,
• teri,
• oraq,
• ambur,
• ık,
• emzik,
• düdük,
• piştaxta,
• orak,
• jon,
• çaçıkmak,
• vallahi,
• insubstantial,
• esmoq,
• şalday,
• güllə,
• sano,
• boyağan