boyağan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

boyağan

boyamış, boyayan., altını kirleten (bebek için).

Son arananlar:

• bulamak,
• uyulmaq,
• şahadet,
• kobuv,
• fakultativ,
• taraj,
• emçek,
• tren,
• tutruk,
• Aňçy,
• şırnaq,
• saxsıçılıq,
• dumb,
• sapal,
• oopay,
• Kebap,
• Düzen,
• diyor,
• taught,
• fosgen,
• serpaý,
• boyağan