borjak

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

borjak

[bo:rjok], at, ösüml.d. 1. Hemişe gök salyp oturýan pürli ösümlik. 2. Oglana dakylýan at.

Son arananlar:

• bakışgan,
• öksüsh,
• dəngülüş,
• tunar,
• ölgür,
• yumgı,
• adrı,
• tatuu,
• uçganak,
• zibidi,
• tirraqi,
• mefkûre,
• düzetmek,
• aparmaq,
• tasırañda,
• sibirivçü,
• Otacı,
• janrist,
• kafile,
• irili-xırdalı,
• alahide,
• borjak