bişiriv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

bişiriv

pişirme.

Son arananlar:

• əsmək,
• deşmə,
• mından,
• hümmet,
• xılt,
• chiketke,
• Utan,
• Medicine,
• Peşiman,
• tərbiyə,
• yıldırım,
• wezir,
• zemlesos,
• aorist,
• tutaşı,
• ajun,
• bazmağanlık,
• inhere,
• antimony,
• soroy,
• yöteltmek,
• bişiriv