bitişmek
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
bitişmek
[Köken: Anlam kayması] Yanaşmak, Değişmek
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
bitişmek
ф. терәлү, теркәлү
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
bitişmek
Türkiye Türkçesi: bitişmek
Azerbaycan Türkçesi: bitişmäk
Başkurt Türkçesi: yoğonov tiyip torov
Kazak Türkçesi: janasuv
Kırgız Türkçesi: tiyişṻ canaşū
Özbek Türkçesi: tegmàḳ tütäşmàḳ yàndàş bolmàk
Tatar Türkçesi: çiktäş bulu yänäşa bulu
Türkmen Türkçesi: bitişmek
Uygur Türkçesi: yaŋdaşmak
Rusça: soprikasat's'a
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
bitişmek
işl. 1. Biri-biri bilen utgaşmak, birleşmek, ýelmeşmek, sepleşmek. 2. Gowulaşmak, gutulyşmak, bitip başlamak (ýara, döwük hakynda). Eliniň ýarasy bitişdi. 3. Tamamlanyp barmak, gutaryp barmak. Jaýyň gurluşygy hem bitişip barýar.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
bitişmek
yazmakta yardım ve yarış etmek·II, 88, 113
ikrar etmek,II, 88