bitin

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

bitin

[biti:n], syp. 1. Tutuş, bölünmedik, ujundan döwülmedik, bitewi, abat. 2. Abat, ýyrtylmadyk, deşil- medik, dagamadyk. Bitin geýim. Bitin aýakgap.
 ‣ Bitin san mat. Bölünmedik san.

Son arananlar:

• varmak,,
• conspicuous,
• Kavis,
• bağımlı,
• fascination,
• kuytuy,
• kükü,
• tsellyuloza,
• poor,
• shimal,
• bağımsız,
• Hasrat,
• variation,
• kuyindi,
• külgünchek,
• TÜKÜR,
• bağıntılı,
• bağımsızlık,
• kuymoq,
• arın,
• yanmak,
• bitin