binamaz

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

binamaz

f. Namaz kılmayan.

Son arananlar:

• tedavi,
• arbutus,
• cavanlıq,
• badımcan,
• surat,
• tezme,
• keteriv,
• apophasis,
• taşa,
• tehir,
• global,
• maanek,
• üdek,
• tegir,
• docent,
• minalı,
• kazırğı,
• hatyralanmak,
• tezli,
• pudamak,
• imha,
• binamaz