binamaz

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

binamaz

f. Namaz kılmayan.

Son arananlar:

• berçin,
• ısırgan,
• tamahkar,
• tükge,
• errayim,
• kadam,
• scientist,
• müsəmma,
• heroics,
• yupanch,
• dissimilyasiya,
• kepir,
• tüm,
• antonim,
• saniye,
• lablangan,
• duyum,
• kıtılmak,
• börküv,
• SAĞ,
• waswasy,
• binamaz