binamaz

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

binamaz

f. Namaz kılmayan.

Son arananlar:

• küçlü,
• tımtırs,
• lisançı,
• angrov,
• karmoo,
• tüymek,
• garis,
• kankaymak,
• konakbay,
• epmek,
• yekunlaşdırma,
• Lala,
• gapyl,
• qarashli,
• Deprem,
• chüshenche,
• bolgalamoq,
• sokuş,
• kıtıl,
• manmak,
• transkripsiya,
• binamaz