biliv
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
biliv
bilme.
Son arananlar:
- Kere,
- İmtina,
- praktika,
- calpak,
- kösülmek,
- aldaşdyrmak,
- tekshirmoq,
- bəs,
- Alk,
- xanda,
- lälik,
- prozektor,
- wiz,
- akmaýa,
- garamat,
- Yemet,
- yegulik,
- Bi,
- ertdenbıla,
- toplaç,
- prorektor,
- biliv