bidüzgün

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

bidüzgün

[bi:düzğün], syp. 1. Düzgünsiz, tertipsiz, edepsiz, garagol. Bidüzgün oglan. 2. Serenjam berilmedik, tertibe salynmadyk. Bidüzgün zatlar düzgüne salynýar (B. Kerbabaýew).

Son arananlar:

• İntizar,
• koltık,
• kolturmaş,
• kolubutu,
• kolun,
• kolturmak,
• Serap,
• kolxuos,
• GREY,
• topulmak,
• kolçak,
• düşlemek,
• iane,
• kom,
• Kəlam,
• ularsı,
• tikişdirmek,
• vilayet,
• kümmet,
• yüdürmek,
• qaf,
• bidüzgün