bic
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
bic
I. sif. və is.
1. dan. Rəsmi nikah olmadan doğulan uşaq.
2. Çox hiyləgər, fəndgir. Bic adam. // Çoxbilmiş, tədbirli, zirək, ağıllı mənasında. ..Bildi ki, oğlu necə bic və haramzadədir... M.F.Axundzadə. // Bəzən söyüş kimi işlənir. Bic-vələdüznalara söz batmayır; Min də nağıl aç, birin aldatmayır. M.Ə.Sabir.
3. məc. Çoxbilmiş, hər şeydən başçıxaran, zirək bic-bic zərf Zeynal isə bic-bic hamının ağzına baxdıqdan sonra qeyd etdi.. Ə.Əbülhəsən.
II. is. dan. Ağac və kolların kötüyündən, yaxud gövdəsinin alt hissəsindən çıxan xırda zoğ, haramı.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
bic
I. hiyləgər, fəndgir
{hilekâr, düzenbaz}
II. zoğ, haramı
{zorba, harami}
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
bic
düzenbaz, piç, sinsi