bezirgen

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

bezirgen

[bezirğen], at. 1. kön.s. Söwdagär, täjir. Bezirgenem, sil apardy malymy (Misgingylyç). Birnäçe bezirgen ýoldan aýrylyp, Suwsuzlykdan halyn pida eýledi (Kätibi). 2. Oglana dakylýan at.

Son arananlar:

• belinlemek,
• iltifat,
• rezilane,
• cirə,
• kıçırım,
• terör,
• dırmanmaq,
• alçayıv,
• çamdat,
• ihrom,
• bashang,
• eşit,
• perspiration,
• plume,
• malaka,
• jinni,
• qubar,
• qanıacı,
• elitism,
• Özellikle,
• emgekchi,
• bezirgen