bezirgen

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

bezirgen

[bezirğen], at. 1. kön.s. Söwdagär, täjir. Bezirgenem, sil apardy malymy (Misgingylyç). Birnäçe bezirgen ýoldan aýrylyp, Suwsuzlykdan halyn pida eýledi (Kätibi). 2. Oglana dakylýan at.

Son arananlar:

• Kıra,
• uşaa,
• İlan,
• st,
• juvoldiz,
• yayğın,
• pakizə,
• modesty,
• Sertleşmek,
• ehtiva,
• inçeleme,
• Savaş,
• delmek,
• ukde,
• qullob,
• koza,
• bayğırmaq,
• gökyakut,
• altı,
• pending,
• degree,
• bezirgen