beyit
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
beyit
и. 1) өй, йорт, корылма; 2) әд. кушык, строфа
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
beyit
Türkiye Türkçesi: beyit
Azerbaycan Türkçesi: beyt
Başkurt Türkçesi: bäyit
Kazak Türkçesi: bäyit
Kırgız Türkçesi: beyt
Özbek Türkçesi: bäyt
Tatar Türkçesi: bäyit
Türkmen Türkçesi: beyt
Uygur Türkçesi: beyt
Rusça: dvustişiye beyt
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
beyit
a. mezar taşı kitabesi , epitaphe ; beyit başı dn. : ölünün vefatından kırk gün geçtikten sonra yapılan dua töreni.