berçi

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

berçi

ver deyici, dilenici, isteyici, dilenci. ~ belin sındırır, alçı tilegin tındırır (as.): isteyici eğilerek belini kırar, öncü işini yapar.

Son arananlar:

• alıskı,
• tarqamoq,
• ıylıkmak,
• Pora,
• shafelik,
• qarangghu,
• misguide,
• aylanıvçu,
• arxivarius,
• kaşlyk,
• damlı,
• yeğin,
• Denetim,
• Sinamoq,
• commutate,
• yinçge,
• tabaklamak,
• mahabbat,
• köçürmö,
• briefing,
• chopqin,
• berçi