berçi

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

berçi

ver deyici, dilenici, isteyici, dilenci. ~ belin sındırır, alçı tilegin tındırır (as.): isteyici eğilerek belini kırar, öncü işini yapar.

Son arananlar:

• gopcul,
• Əvəz,
• gharamlash,
• hiç,
• ölütçi,
• ifritə,
• ganatlanmak,
• eliglik,
• pirojniy,
• haris,
• vahmak,
• kanalcıq,
• ögdi,
• GEÇMİŞ,
• palpable,
• checkup,
• tasıl,
• görüm,
• fıtrat,
• kubakay,
• çarpık,
• berçi