berin

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

berin

[beri:n], köm. s., ser. Beri. Indi berin bes etsene (“Edebiýat we sungat”).

Son arananlar:

• secular,
• örtbasdır,
• yəganə,
• kanser,
• duzlag,
• kıyğak,
• dəşti,
• Güçlü,
• Ayanchli,
• önsöz,
• Qoz,
• iliad,
• adiplamoq,
• parlatmak,
• rəyçi,
• neftli,
• sökmə,
• grassy,
• üstün,
• qovut,
• sewmek,
• berin