beg
İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)
beg /bˈiːfiːtə/
1. dilenmek, sadaka istemek
2. dilemek, rica etmek. beg off mazeret beyan etmek. beg the uestion dava veya iddiayı ispat olunmuş farzetmek.
İngilizce—Türkçe Sözlük (Anonim)
beg
dilenmek
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
beg
[beğ], at. 1. taryh. Geçmişde käbir hökümdar, edermen, serkerde we ş.m. adamlara berlen dereje. Eý Saýat han, ataňyz sizni pylan bege geleşdirdi (“Saýatly – Hemra”). Özge begler Mirhaýdara höwesdir (Seýdi). 2. kön.s. Batyr, edermen, mert ýigit. Beglerim, häzir boluňlar, Daglar gümmür-gümmürlendi (“Görogly”). 3. Oglana dakylýan at.
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
beg
Bey.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
beg
bey, koca, evli erkek, I, 22, 35, 48, 49, 54, 64, 70, 78, 81, 82, 89,97,103, 168, 178, 182, 185, 199, 206, 212, 240, 249, 260, 274, 285, 287, 296, 300, 301, 302, 304, 320, 358, 362, 376, 378,421.424, 428,462,466, 486, 521;II, 8, 9, 10, 19, 21, 38, 75, 84,