başına

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

başına

başına, tepesine, kafasına, üstüne. Tavnu ~ örlev: dağın tepesine tırmanma, aythanlarımı başıña igi sal: dediklerimi kafana iyi yerleştir, ~ ak tüşgendi: başına ak düşmüş, saçı ağarmaya başlamış.

Son arananlar:

• kahinanə,
• təhəyyür,
• görə,
• çığırbağır,
• apogee,
• astüst,
• dilettante,
• centripetal,
• dinamo,
• sekte,
• Ökdesiremek,
• lərzə,
• bırakışmak,
• bozuk,
• Köm,
• reputed,
• esirtmek,
• zilzala,
• murov,
• gerekýarak,
• saxlamaq,
• başına