başlamak
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
başlamak
ф. башлау, башлану;
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
başlamak
Türkiye Türkçesi: başlamak
Azerbaycan Türkçesi: başlamag
Başkurt Türkçesi: başlav kirişiv totonov
Kazak Türkçesi: bastav
Kırgız Türkçesi: baştō
Özbek Türkçesi: bàşlämàḳ
Tatar Türkçesi: başlau kirişü totınu
Türkmen Türkçesi: başlamak
Uygur Türkçesi: başlimak
Rusça: naçinat' pristupat'
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
başlamak
I, işl.1. Bir işi, gullugy, wezipäni, hereketi ýerine ýetirmäge girişmek. Başlady gyz, başlady Suwa monjuk taşlady (Monjugatdy). 2. Bir hereketiň, ýagdaýyň başlangyç nokady bolmak. 3. Hal işliginiň we ýöneliş düşümdäki sözüň yzyndan gelip, düzümli işligi emele getirýär. Iňrik garalyp başlady. Okap başlamak.
‣Başyny başlamak bir işe ilkinji bolup girişmek.
BAŞLAMAK II, işl. Başa durmak (bugdaý, arpa, süle we ş.m. däneli ösümlikler hakynda). Bugdaý eýýäm başlapdyr.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
başlamak
başlamak, siftahetmek. Canñıdan ~: yeniden başlamak, sözge ~: söze başlamak, işge ~: işe başlamak, aytıp ~: söyleyip başlamak, okup ~: okuyup başlamak, kobuz soğup başladı: kopuz çalmaya başladı, ete başlağandı: yapmaya başlamış, sabiyle kozğala başladıla: çocuklar kıpırdamaya başladılar, esin cıya başladı: aklını toplamaya başladı, şuurunu toplamaya başladı, haparnı allından başlap ahırına deri: hikâyenin başandan başlayıp sonuna kadar, ertdenden başlap iñirge deri cavdu: sabahtan başlayıp akşama kadar yağdı.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
başlamak
başlamak, kılavuzluk etmek, komutanlık etmek, III, 291, 292