baçama

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

baçama

(malk.) başkan, reis, amir, başçı.

Son arananlar:

• salghuch,
• tasarrufot,
• cıkmak,
• MANDAT,
• antropoloji,
• mart,
• conciliatory,
• go'z,
• kollamaq,
• Usul,
• Azər,
• tazi,
• sintine,
• muhayyo,
• kundaklamak,
• Kızgın,
• tefrik,
• kasaba,,
• kanistr,
• kapris,
• yüen,
• baçama