bavlu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

bavlu

bağlı, bağı olan, bağ bağlanmış. ~ iynek: ipe bağlı inek, başbavlu: başgöz edilmiş, başı bağlı, evli.

Son arananlar:

• költürgen,
• Nikbət,
• boysunmağan,
• ornadylmak,
• tasarruf,
• Tez,
• panjur,
• kozoynakli,
• ogry,
• axir,
• uxak,
• transformasiya,
• chashqan,
• epoletli,
• yünçü,
• Haris,
• Mor,
• Tuyak,
• katurmak,
• Kafa,
• Karnaş,
• bavlu