bavlu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

bavlu

bağlı, bağı olan, bağ bağlanmış. ~ iynek: ipe bağlı inek, başbavlu: başgöz edilmiş, başı bağlı, evli.

Son arananlar:

• sınat,
• çıkagelmek,
• saramak,
• gıcırtı,
• shingarf,
• Yemin,
• Kança,
• hortlamak,
• tilim,
• törkün,
• berim,
• assimilate,
• Hojat,
• conquer,
• murabbiy,
• zirk,
• zand,
• süngülemek,
• unfamiliar,
• algılamak,
• övünmek,
• bavlu