barkıt

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

barkıt

r. <> kadife; plöş; çiy barkıt : onulmuş yara izleri gibi yolları bulunan kadife taklidi pamuklu kumaş.

Son arananlar:

• bağınmak,
• muxtariyet,
• göynük,
• uruv,
• kuytan,
• SOHBET,
• içinden,
• cezve,
• kokat,
• uu,
• Dəvədabanı,
• İğnelemek,
• gujur,
• muz,
• sövdagər,
• kumuk,
• Bılayı,
• Doğrulamak,
• max,
• deaf,
• ussul,
• barkıt