barañ
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
barañ
I, f. pistonlu tüfek (çakmaklı ve fitilli tüfekten farklı olarak) ; barañ emes, miltelüü kara mıltık: pitonlu değil, bayağı fitilli tüfek; aybalta canda şıñgırlap, sır barañ condo carkıldap folk. : nacak böğürde şakırdıyor, sırlı, cilalı tüfek sırtta parlıyor.
I, ürüñ sözününü tekidir : barañ- ürüñ.