bakır
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
bakır
[Köken: Belirsiz] Yez
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
bakır
и. с. бакыр □ bakır çalığı яшел-зәңгәр төс
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
bakır
Türkiye Türkçesi: bakır
Azerbaycan Türkçesi: mis
Başkurt Türkçesi: bakır
Kazak Türkçesi: mıs jez
Kırgız Türkçesi: cez pakır mis
Özbek Türkçesi: mis
Tatar Türkçesi: bakır
Türkmen Türkçesi: mḯs
Uygur Türkçesi: mis
Rusça: med'
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
bakır
I, a. fakir.
II, 1. bakır (maden) ; 2. madenî kova; 3. iki <
II, yabanî eşeğin aygırı (bk. Kulan) .
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
bakır
Çin parası·I, 361
bakır- I, 360