bakyr

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

bakyr

I, at,kön.s. 1. Mis. 2. Bedre. 3. Çäýnek. 4. Kiçi ojak gazany.
 ‣ Bakyr baýlygyny bermek çöpboýa boýalan ýüpi reňk alandan soň hem ýene bir gün şol suwda ýatyrmak.


BAKYR II, at, kön.s. Deňiz. Pylan ýerde bakyr bar, barsaň bakyr-da ýok, takyr-da (Nakyl).

Son arananlar:

• teñleşdirmek,
• gijilewük,
• tüstü,
• çırtmalama,
• nararmudu,
• oniy,
• hadsiz,
• türt,
• chizimcha,
• ene,
• ikkizek,
• yası,
• Oltin,
• agrınmak,
• ertagi,
• fövqəltəbii,
• dilim-dilim,
• gizlin,
• ürkeklik,
• İchmoq,
• valehedici,
• bakyr