badalga

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

badalga

[ba:dalǧa], at. 1. Çalt, çalasyn hereket etmek (ylgamak, ýüzmek we ş.m. ) üçin bat alynýan başlangyç, daýanç nokady. 2.göç.m. Uly işe başlanyňda işiň ilerlemegi üçin itergi beriji zat, ýagdaý we ş.m.

Son arananlar:

• cultivation,
• nöger,
• lövbər,
• makırdavuk,
• Savol,
• Asıl,
• tünük,
• çañılamak,
• ténimek,
• aluk,
• törülüsh,
• eplik,
• taklit,
• köpyak,
• armut,
• sım,
• özünüdartan,
• ötemek,
• Rəmz,
• ýüksünmek,
• farreaching,
• badalga