aşathan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

aşathan

yediren, ikramda bulunan, yemek yediren.

Son arananlar:

• cönöl,
• iles,
• yırtkıç,
• caynamaz,
• Kutu,
• Emin,
• pinc,
• obroyli,
• kəfkir,
• kiroyi,
• ýör,
• gözgulak,
• önümçilik,
• yaxshi,
• bejerme,
• madarlı,
• Çilim,
• aura,
• robot,
• ýöretdirmek,
• ýörgürlik,
• aşathan