aşathan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

aşathan

yediren, ikramda bulunan, yemek yediren.

Son arananlar:

• renç,
• həndəsi,
• dedir,
• Erkinlik,
• talbınmak,
• ýasalmak,
• puffy,
• onurğa,
• tagt,
• Rozgor,
• hekaýat,
• ýygylmak,
• ruhən,
• çyglamak,
• ündetmek,
• çənələşmə,
• eldekileşdirmek,
• ədəbsiz,
• pestek,
• weýran,
• tygşytlaşmak,
• aşathan