aýra

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

aýra

syp. Biri-birinden arasy daş, üzňe; başga, aýry. Pakyr menem, senden aýra ýerim ýok, Bir teselli bergin köňlüme meniň (Magtymguly).
 ‣ Aýra düşmek biri-birinden aýrylmak, aýralyga uçramak, jyda düşmek, aýrylmak. Ilinden aýra düşen, Ah urar, ili gözlär (Magtymguly). Aýra salmak (salmazlyk) biri-birinden aýyrmak, aýralyga sezewar etmek, jyda etmek. Ýurdy bulan haýyn duşman, Aýra saldy ýardan ýary (B. Kerbabaýew). Ähli syrymy saklan, bagt getiren öýümizden meni aýra salaýmasa ýagşydyr (N. Saryhanow).

Son arananlar:

• term,
• ılıştırmak,
• yezid,
• tr,
• élishmaq,
• taşralı,
• kaşka,
• suurul,
• tayanç,
• caşırın,
• değişli,
• bedevi,
• maşakat,
• rave,
• çətə,
• Sürünmek,
• ihtiva,
• defy,
• oýlukmak,
• yagutgan,
• davit,
• aýra