aýdandiýen

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

aýdan-diýen

[aýdan-niýen], at, gepl.d. 1. Sadaka aýdylan, hudaý ýoluna çykarylan zat. Ol aýdan- diýenini metjide eltip berdi. 2. Il arasynda gümürtik gep-gürrüň edýän adam, diýen-aýdan. Aýdan-diýen köp bolar, çörek beren az bolar (Nakyl).

Son arananlar:

• monand,
• ghunguldughuch,
• eköö,
• rail,
• birer,
• mazut,
• papak,
• galaýyçy,
• interconnect,
• nolon,
• qəzəbli,
• közö,
• yarışmaq,
• yonga,
• pışıldamak,
• karañku,
• caraşıv,
• ta’at,
• minnetdarlyk,
• thoughtlessness,
• kotormo,
• aýdandiýen