caraşıv
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
caraşıv
1. güzel, uyumlu, kibar, hoş, geçimli. ~ adam: uyumlu adam, ~ adamnı nesi da ~: hoş adamın nesi de hoş (deyim), ~ üy: uyumlu aile, ~ kız: güzel kız. 2. uyma, uyum, anlaşma, alışma. Bavğa ~: ahıra alışma, ~ caşamak: anlaşarak (barış içinde) yaşamak, bağasına ~: fiyatında anlaşma, teñ ~: (gram.) uyum, âhenk, ~uça bolsun: gerektiği (yakışığı) gibi olsun.