azbar

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

azbar

ezber. ~ bilmek: ezbere bilmek, ~ etmek: ezberlemek, ~ aytmak: ezbere söylemek, ~ aytıv: irticalen söyleme, ezbere söyleme, suv ~: su gibi ezber.

Son arananlar:

• karasan,
• becen,
• vary,
• səhər,
• suni,
• tambıla,
• kızı,
• dobuş,
• bozaq,
• dürsemek,
• yad,
• ötküzüsh,
• deyim,
• quymoq,
• aryş,
• ödenti,
• kargı,
• cütü,
• qulunlamoq,
• ərk,
• nisgil,
• azbar