azat
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
azat
[Köken: Farsça] Erkin, Erkli
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
azat
и. 1) азат итү; 2) иск. каникул
Uşak Ağzı Sözlüğü (Sunucu, 2001)
azat
Kendi haline bırakılmış büyük ağaç
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
azat
Türkiye Türkçesi: azat
Azerbaycan Türkçesi: ãzad
Başkurt Türkçesi: azat irikli irkin
Kazak Türkçesi: azat
Kırgız Türkçesi: azat erkin
Özbek Türkçesi: àzàd
Tatar Türkçesi: azat irikli irkin ⱨor
Türkmen Türkçesi: azãt erkin
Uygur Türkçesi: azat
Rusça: svobódnıy
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
azat
I, f. serbest, hür, erkli; okuudan azat bolduk : dersten serbest bırakıldık (tatile girdik yahut ders bitti) .
II= asaat.
III, azat boyu : bütün vücudu.
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
azat
[aza:t], syp. 1. Adam tarapyndan ezilmeýän, erkin, erkana, elgarama bolmadyk, özygtyýarly, garaşsyz. 2. Adam ady. 3. Azat sözüniň yzyndan etmek, bolmak kömekçi işligi gelip, täze manyly düzümli işlik ýasalýar: Azat bolmak erkinlige çykmak, boşamak, garaşsyz bolmak, azatlygyňy almak. Azat etmek erkinlige çykarmak, boşatmak, azatlyk bermek.
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
azat
f. Hür, serbest, kurtuluş. Azat qilghuchi – Kurtaran, kurtarıcı.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
azat
azat, hür, bağımsız. ~ halk: hür toplum, ~ bolmak: hür olmak, ~ etmek: serbest bırakmak, azat etmek, ~ kağıt: azatlık belgesi, ~ etivçü: azat edici, ~ etiv: azat etme.