bezegli

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

bezegli

[bezeğli], syp. 1. Her hili bezegler bilen bezelen, bezelip, owadan edilip goýlan. Bezegli jaý. 2. Nagyşlanyp, keşdelenip bejerilen, nagyş salnan. Bezegli torbajyk.

Son arananlar:

• gatmak,
• despotluq,
• nəçi,
• thresh,
• kürsmek,
• yürmek,
• salınıv,
• kertiş,
• Şir,
• aqrab,
• peygamberlik,
• barışsever,
• saylanmak,
• işteşlik,
• saraguç,
• Tebrik,
• basyk,
• miskinlik,
• üylenmek,
• Küz,
• görxan,
• bezegli