ayrımkan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ayrımkan

ada. Carım ~: yarımada, adam caşamağan ~: insan yaşamayan ada, ıssız ada.

Son arananlar:

• Bo'z,
• gaçyrym,
• tarhun,
• uyukmak,
• dolandırmaq,
• Ünmek,
• biligsemek,
• mübadilə,
• gətirmək,
• ýadagan,
• taxtalamoq,
• tiriktovon,
• mükalimə,
• Məvacibli,
• Ultun,
• alayak,
• zoraki,
• acuk,
• Bomba,
• ziyon,
• utan-,
• ayrımkan