ayrımkan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ayrımkan

ada. Carım ~: yarımada, adam caşamağan ~: insan yaşamayan ada, ıssız ada.

Son arananlar:

• rastgöylik,
• karih,
• çörümek,
• gazo,
• viyadük,
• şeşəbığ,
• tushki,
• quyilmoq,
• teessüf,
• exultation,
• vijirvijir,
• sataşma,
• uzgörür,
• magiz,
• Qatı,
• gəndalaş,
• savings,
• ganda,
• teorik,
• Mərcan,
• grain,
• ayrımkan