turklehceleri.org

ayrım

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

ayrım

и. 1) аеру; 2) үзгәлек, үзенчәлек, аерма; 3) аерма, чат, юлсабыш

Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)

ayrım

1. Değişik

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

ayrım

ayrı, ayrı duran ; bir şeye has olan ; ayrım komissiya : o işe has komisyon ; ayrım bigadalar booyuça : ayrı taburlara göre ; açık-ayrım : apaçık , aynen ; açıkça, vazıhan; açık-ayrım süylöş- : açıkça, candan konuşmak; açık-ayrım tüşündür- : noktası noktasına , açıkça anlatmak.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ayrım

bölüm, ayrı, yalnız, kendi başına. ~ terek: yalnız ağaç, ~ turğan adam: yalnız yaşayan adam.


Son arananlar: