ayrım
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
ayrım
и. 1) аеру; 2) үзгәлек, үзенчәлек, аерма; 3) аерма, чат, юлсабыш
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
ayrım
1. Değişik
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
ayrım
ayrı, ayrı duran ; bir şeye has olan ; ayrım komissiya : o işe has komisyon ; ayrım bigadalar booyuça : ayrı taburlara göre ; açık-ayrım : apaçık , aynen ; açıkça, vazıhan; açık-ayrım süylöş- : açıkça, candan konuşmak; açık-ayrım tüşündür- : noktası noktasına , açıkça anlatmak.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
ayrım
bölüm, ayrı, yalnız, kendi başına. ~ terek: yalnız ağaç, ~ turğan adam: yalnız yaşayan adam.