avruvçu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

avruvçu

bk. avcruvçu.Hastalıklı, nazik, çabuk hastalanan.

Son arananlar:

• İnfantile,
• QİZİQ,
• narşan,
• Verimsiz,
• Saz,
• puchak,
• süsňetmek,
• övkəmək,
• manzara,
• floor,
• topology,
• kılınç,
• şurgulu,
• müşahidə,
• təkmilləşdirmə,
• alicənablıq,
• greet,
• müftəxor,
• karchlamoq,
• girdak,
• nallamAq,
• avruvçu