avma
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
avma
(malk.) gölge, serin yer, kuytu. Kartla ~da olturadıla: yaşlılar gölgede oturuyorlar.
Son arananlar:
- mad,
- enerji,
- dokumak,
- degele,
- speakable,
- eçilmek,
- resimlemek,
- kəlləmayallaq,
- Məclis,
- şıltaqlıq,
- zorakılıq,
- Qalov,
- gäz,
- indimek,
- hasabat,
- conformance,
- değişici,
- maskalamaq,
- serhet,
- texnikum,
- xırdaxırda,
- avma