avana

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

avana

karaltı, gölge, silüet, hayalet. Karañıda ~la köründüle: karanlıkta silüetler göründü, tavnu ~sı: dağın silüeti, dağın gölgesi, allıma ak ~la çıkdıla: önüme beyaz hayaletler çıktı.

Son arananlar:

• tayınuu,
• otran,
• Taxt,
• böriseg,
• veli,
• oturmacı,
• punto,
• shun,
• sertip,
• didactic,
• bangi,
• xorlamoq,
• Toplam,
• çitim,
• ümidli,
• oturgyç,
• darak,
• Göndermek,
• zalkar,,
• uh,
• cholpi,
• avana