atributiv

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

atributiv

sif. qram. Atributa (2-ci mənada) aid, atribut mahiyyətində olan; təyini, təyin kimi işlənilən.

Son arananlar:

• situation,
• nne,
• tend,
• çevrilmek,
• Bı,,
• gowuja,
• Yazık,
• tepalik,
• vurağanlıq,
• fiber,
• kökse,
• karsak,
• apsis,
• ädikçi,
• highbrow,
• tüplemek,
• oyanchi,
• türlütürlü,
• çabış,
• gıt,
• süstlük,
• atributiv