atributiv

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

atributiv

sif. qram. Atributa (2-ci mənada) aid, atribut mahiyyətində olan; təyini, təyin kimi işlənilən.

Son arananlar:

• Bilig,
• dahlia,
• sorutmak,
• sönmək,
• küsüşmək,
• ida,
• Qozi,
• azym,
• Baravar,
• kon,
• informal,
• demon,
• ooduk,
• karandız,
• agdaryş,
• mannish,
• Tunç,
• güllənmək,
• tordo,
• barlı,
• maska,
• atributiv