atributiv

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

atributiv

sif. qram. Atributa (2-ci mənada) aid, atribut mahiyyətində olan; təyini, təyin kimi işlənilən.

Son arananlar:

• kazılık,
• Tuzluk,
• bilbestik,
• Lisan,
• köktat,
• tuyuqsiz,
• yaryaraq,
• takay,
• Takuk,
• rəhmdil,
• umumxalq,
• karuuluu,
• azatdamazat,
• qisasçı,
• kabak,
• uyatsız,
• kağızpaylayan,
• synchrony,
• qəyrət,
• woodcutter,
• borabora,
• atributiv