ataça
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
ataça
baba gibi, babaca.
Son arananlar:
- jeňbaz,
- hissi,
- qırxılmış,
- avlanmak,
- wezn,
- ugan,
- leb,
- vəh,
- ende,
- döngələmə,
- halat,
- sansizlighan,
- sırıtmak,
- turşu,
- fresk,
- gazel,
- nebsewür,
- eşlig,
- ädik,
- cerişmek,
- shilqim,
- ataça