asırağan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

asırağan

besleyen, iaşe eden, geçindiren; saklayan, muhafaza eden. Üydegi ~: aile geçindiren, ~ ata: besleyen baba, ~ ana: besleyen ana, ~ kızı: besleme kızı, ~ caşı: besleme oğlu, ~ asıv alır: saklayan asığ alır (fayda görür) (d).

Son arananlar:

• bödüröy,
• tsitatabozlik,
• tərsəsinə,
• tirgürmek,
• kısga,
• guvala,
• chapani,
• Borçnama,
• Elan,
• gorsama,
• varaq,
• zili,
• bişişmek,
• tyl,
• tuzdam,
• aşatmak,
• selfsufficiency,
• kaftan,
• comet,
• guardian,
• ıkılaç,
• asırağan