asırağan
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
asırağan
besleyen, iaşe eden, geçindiren; saklayan, muhafaza eden. Üydegi ~: aile geçindiren, ~ ata: besleyen baba, ~ ana: besleyen ana, ~ kızı: besleme kızı, ~ caşı: besleme oğlu, ~ asıv alır: saklayan asığ alır (fayda görür) (d).
Son arananlar:
- Xo'rlik,
- Mis,
- deyilmək,
- okirmoq,
- qızırğamaq,
- kamallılıq,
- oodaruu,
- aday,
- babillilər,
- imagination,
- taahhütname,
- vokal,
- sokru,
- añduz,
- şakacı,
- yassi,
- bədəl,
- əyanlıq,
- batırlanmak,
- ertagi,
- tuner,
- asırağan