astyn

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

astyn

[assyn], at, dil b. Arap ýazuwynda harpyň aşagynda goýulýan ýapgyt, keseje bellik. Harpyň harap eder, bozar lezzeti, Astyn, üstün, teşdid, metin näbilsin (Magtymguly).

Son arananlar:

• inheritor,
• indifference,
• qarimtali,
• Küpə,
• kömbö,
• çertmek,
• Hate,
• nog,
• Gövermek,
• Madyar,
• aragerbi,
• semey,
• Müəyyən,
• visavis,
• payseki,
• qatlaşma,
• yamoqchi,
• ämin,
• xumar,
• halallık,
• Çenli,
• astyn