astyn

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

astyn

[assyn], at, dil b. Arap ýazuwynda harpyň aşagynda goýulýan ýapgyt, keseje bellik. Harpyň harap eder, bozar lezzeti, Astyn, üstün, teşdid, metin näbilsin (Magtymguly).

Son arananlar:

• değiş,
• qayiq,
• sığınmaq,
• quy,
• olakula,
• yaşlaşma,
• jaya,
• perennial,
• Mahya,
• geymək,
• uyarı,
• Marselyeza,
• ayruk,
• hyşa,
• dizaltı,
• kıvanç,
• qəzil,
• çalımlı,
• şirə,
• körk,
• Övünmek,
• astyn